Монгол төрийн босго “намхан” байна гэж иргэд ихээр шүүмжилдэг. Хүссэн, хэлбэрдсэн бүр нь төрийн “зөөлөн сэнийд” суухыг  санаархах болж. Өнгөрөгч УИХ болон НИТХ-ын суудалд суугчдийн дунд хэдэн зайран, удган байгаа бол. Бөө мөргөлийг төрийн үйлтэй холбон байдаг гишүүд их бий. 76  гишүүн дотор 15-16 бөө байгаа хэмээн яригдах юм билээ.

Гэхдээ хэн, хэзээ, хаана бөөлөөд байдагийг нь мэдэхгүй. Төрийн их зайран гэх хүний удирдлагаар бөө нар цуглан төрийн үйлийг засдаг гэсэн цуу яриа бий.

Хэрэв Монгол төрийн үйлийг бөө нар засах юм бол оюун санааны ертөнцөд амьдрал ахуй нь дээшлээд, дээрдээд байх хэрэг үү. Шарын шашнийг Монгол төрийн шашин болгон Богд хааны үеэс билэгдлийн чанар агууламжтайгаар шашин төрийг хослон баригч хэмээн нэрийдэж ард иргэдээрээ шүтэн биширч ирсэн. Гэтэл өнөөдөр бол Монгол төрийн шашин шүтлэг нь бөө мөргөлийн чанартай болсон байна. Гишүүд дарга нар бөөлөх мөрөөрөө бөөлнө л биз гэхдээ 99 тэнгэртэй учраас 99 гишүүн байх ёстой, таван тивтэй учраас ….. гэх мэтчилэнгээр билэг тэмдэгийн чанартайгаар төрийг удирдах гэсэн алхамууд нь иргэдийн “эгдүүг” хүргээд авсан.  Энэ бол зүгээр л нэг жишээ. Үүнээс ч олон зүйлийг ярьж явдаг хүмүүс бий.

Үнэхээр Монгол төрийн их үйлийг бөө мөргөлийн ухаанаар шийдэх байсан юм бол угаас бөө хүмүүсийг нэр дэвшүүлж чуулганаар баахан бөө буулгаж, эрчимжсэн сүнсний ертөнцөд өнөө цагийн асуудлаа шийдүүлэе л дээ. Ийм л “инээдмийн” зохиол шиг дүр зураг харагдаад байна. Цагийн юм цагтаа гэж ардын үг бий. Бөө мөргөлийг үгүйсгэсэнгүй. Гэхдээ төрийн үйлэнд оролцох гэж бөө “буудаггүй” байх. Үр хойчийнхоо зам мөрийг нь засах гэж өөрийн удам судраа үр хүүхдүүддээ таниулах гэж, сургааль номлолоо айлдах гэж л буудаг байх.

Өөрийн удмыг мэдүүлэх гэж эрчимжсэн сүнсний ертөнцөөс мэдээллийн урсгалаар тэд төрийн үйлийг орчин цагт “залах” гэж байгаа бол эндүүрэл юм биш байгаа. Энэ цаг үеийн юуг мэдэж байгаа гэж бөөгөөр төр бариулах юм бэ. Тиймээс “зөөлөн сэнтийд” суугчид дотор тамгатай тэнгэрийн хүн байвал төрийн үйлийг бөө мөргөлийн ухаанаас салгаж сурая. Ядахдаа л олон нийтийн сүлжээгээр билэгдлийн зүйлсээ ярихгүй байх хэрэгтэй санагдана.

Б.Саран