Монгол улсын түүхэнд өвчиний дэгдэлтээр улс гамшигийн хэмжээнд хүрч байсангүй. Нэг талаас “цагаан” түүхтэй.Гэтэл 2016 он гарсаар “муу бүхий л” түүхийн эхлэл байсан гэхэд хилсдэхээргүй л болж байна. Үүнийг гаргалгааг Ерөнхий сайд “Хөнгөдөөд” байна гэж тайлахаас өөр арга алга. Үе үеийн Ерөнхий сайд нар нийгмийн “эмзэг” асуудлуудын “эхийг нь эцээхгүй тугалыг нь тараахгүйгээр” улс нийгмээ удирдан яваад болоод л байж.  Мэдээж хүний үйл хэрэг хойно сайтай, муутай л байсан байх. Гэхдээ л одоогийн Ерөнхий сайд Ч.Сайханбилэг шиг “хөнгөн” хуймгай хандаж байсангүй. Бүх зүйлийг араас нь хийх гэж үзэх юм. Өвчин гараад гамшигийн хэмжээнд хүрсэн хойно нь ХӨСҮТ дээр очиж баахан тоон мэдээ дурьдлаа. Аппратаа хүүхдүүд үй олноороо эндсэн хойно биш эндэж эхлэхэд л захиалах ёстой байсан юм. Одоо тэр аппрат нь ирэх сард ирнэ.

Цаг хугацааг тооцолж чадахгүй байна. Тэр болтол нь бас хэдэн хүүхдийн “ард” гарах бол. Энэ бол зүгээр л түүний Ерөнхий сайд байхдаа харуулж байгаа жишээ. Тэр нийгмийн чанартай зүйлд мөнгийг “зарцуулах”-аас өөр аргагүй гэдгээ мэдэхгүй байна уу.

Нэгэнт хүүхдээ алдсан эцэг эхчүүдэд “тоон мэдээ” үнэндээ сонин биш байгаа нь тодорхой. Хэрэв 20 гаранхан настай хүнээр улс нийгмээ удирдуулбал хаашаа харж, юу хийхээ мэдэхгүй харин хэвлэл мэдээлэл рүү харж хийх гэж байна, хийж байна, болох шатандаа явж байна хэмээн хангалттай ярьж чадна.

Ч.Сайханбилэг яг л тэд шиг аашилж байна. Гэхдээ уг нь төрийн том “хар” тогоонд олон жил чанагдаж “номыг нь үзэж, ногоотой шөлийг нь уусан” хүн шүү дээ. Тэр “балчирдаад” байна гэх иргэдийн гоморхол тасрахгүй нь. Ерөнхий сайд иргэдээ “гомдоож” байна.

Б.Саран